Kultowe knajpki w Kazimierzu nad Wisłą. Sprawdzone adresy

Już od rana w knajpkach na rynku w Kazimierzu Dolnym siedzi sporo ludzi. Chłopaki w luźnych spodniach, z blond dredami na głowach. Dziewczyny w modnych sukienkach. Piją eleganckie caffe latte, pachną czystością 
i dobrym fryzjerem, a zamiast wynajmować pokój „u baby”, rezerwują miejsca 
w eleganckich apartamentach. Nie mogą narzekać na nudę. Latem nie ma dnia, żeby coś się nie działo: jak nie festiwal filmowy, to koncert muzyki klezmerskiej albo noc muzeów. Niemal w każdej kawiarni są wieczory poetyckie lub wystawy fotografii.

Kazimierski targ

Kawałek prawdziwego Kazimierza łatwiej zobaczyć jesienią. Gdzie? „Na przykład 
na targu”, mówi Tomek Sikora, którego spotykam przypadkiem w kawiarni. Dwa razy w tygodniu Kazimierz Dolny przypomina sobie o swojej przeszłości. Od XV w. ruchliwe miejsce przeprawy przez Wisłę było ważnym punktem przeładunku i handlu. Statki zabierały stąd zboże i sól. Wracały załadowane śledziami, winem i korzeniami.

Kiedy Wisła odsunęła się od miasta, port stracił znaczenie. Kazimierzanie zajęli się rzemiosłem i sadownictwem. Uprawiano głównie śliwy i jabłonie. Można je kupić we wtorek i piątek, kiedy na rynku pojawiają się okoliczni rolnicy. Handlują tylko jedzeniem i kwiatami. „Uff, jaka ulga”, myślę. Nareszcie coś innego niż plastikowe miecze i baloniki. Na stoiskach rumiane jabłka, pękające od soku śliwki, wielkie orzechy włoskie. Są też dorodne ziarna fasoli, miody, pomarańczowe kule dyń, pospolita cebula, buraki i ziemniaki. „Śliweczki dla żoneczki – słodziutkie”, zagaduje mnie jeden ze sprzedawców. 
„Malinki dla dziewczynki”, próbuje dalej zachęcać. Kawałek dalej babinka w chustce sprzedaje bukiety złotych słoneczników i fioletowych marcinków. I choć tuż obok badylarz handluje azjatyckimi orchideami, 
kazimierski targ to faktycznie okruch prawdziwego życia lubelskiej prowincji.

Żydowski Kazimierz

Mijam senny jeszcze Mały Rynek i skręcam do synagogi. Za kilka złotych można zobaczyć tu wystawę fotografii z przedwojennego, żydowskiego Kazimierza. Zdjęcia autorstwa Benedykta J. Dorysa to już przeszłość. W czasie II wojny światowej trzy tysiące tutejszych Żydów zginęło w zbiorowych egzekucjach, getcie i obozach koncentracyjnych. Macewy kirkutu w Wąwozie Czerniawy zostały przez Niemców powyrywane i użyte do wybrukowania dziedzińca siedziby gestapo urządzonej w klasztorze Reformatów. Zdewastowany cmentarz do połowy lat 80. był zapomniany. Dopiero wtedy zebrano macewy i wzniesiono z nich ścianę płaczu.

O żydowskiej przeszłości Kazimierza Dolnego przypomina dzisiaj między innymi Knajpa u Fryzjera. Działający od kilku lat lokal serwuje żydowską kuchnię w scenerii przypominającej wnętrze starego domu. Sprytny marketing i niezgorsze jedzenie (dla mięsożerców – dań jarskich mało i niespecjalne) zrobiło z Fryzjera ikonę. Bywają tu wszyscy, tylko nie kazimierzanie. Ci wybierają skromniejsze lokale.

ul. Stanisława I. Witkiewicza 2

Sprawdzone knajpki i restauracje w Kazimierzu Dolnym

Gdzie spać w Kazimierzu